اثری زیبا از بانوی هنرمند سحر بهارزاده
https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir زندگی؛ همان نقطه روشن لبخند توست که نورانی میکند تاریکی های دور را و گرم میکند سردی زمستان های کور را.. با نشانی از خودت مرا آشنا کن؛ آنجا که شکوفه های بهاری مهمان فصل با تو بودنند آنجا که مرغکان عاشق در حال پرواز و از عشق خواندنند.. تو جوانه ای بر جان خشک کویر و آشیانه ای در انتهای مسیر ای ماه بر سیاهی تابیده؛ چگونه چنین تابناکی ای خورشید نشسته بر طاق آسمان؛ چگونه است که روشنگر افلاکی.. بسی محتاجم به تک تک تار و پودی از تو که جان میبخشد به تمام بودنم بخند که...