مصاحبه با شاعران

لطفا خودتان را برای مخاطبان مجموعه بزرگ حوزه مشق معرفی کنید: (محمد فردوسی مهر متولد مهر ۷۶ اصالتا اهل همدان و ساکن قم)

معمولاً شاعران از کجا الهام می‌گیرند؟ آیا شما نیز الهام‌گیری‌های خاصی دارید؟ (معمولا از بهره گیری از شاعران دیگر یا از احساس های خاص میشود شعر ساخت من هم با خواندن اشعار حافظ فردوسی سعدی و مولانا که چهار ستون اصلی ادبیات فارسی هستند کمی حس شعرگویی بدست اوردم و توانستم در حد خود شعرهایی بسرایم البته اولین دیوانی که به دست گرفتم و خواندم دیوان پروین اعتصامی بود که ذوق زیادی در من بوجود آورد.)

شعر برای شما به عنوان یک شاعر چه معنا و ارزشی دارد؟ (شعر کامل ترین و بالاترین بیان احساس از طریق سخن و زبان هست. ارزش شعر را فقط موقع خواندن آن و لذتی که از آن میبریم میشود دانست شعر بهترین درخت باغ سخن هست.)

آیا شما فرآیند خاصی برای نگارش شعر دارید؟
(در همه ی حس ها میشود شعر گفت چه غم چه شادی چه هیجان و … ولی باید آن حس درک شود و به اعماق جسم و روح اثر بگذارد.تنها حسی که استثنا بوده و‌ در آن حتی کلمه ای شعر نگفتم حس افسردگی بوده.)

طرح موضوعات در شعر برای شما چقدر اهمیت دارد؟ آیا موضوعاتی خاصی را ترجیح می‌دهید؟(معمولا موضوعات عاشقانه و اجتماعی در اولویت هستند. هر چند به شعرهای سیاسی و فلسفی نیز علاقه دارم)

چگونه با نقدها و انتقادات به شعر خود برخورد می‌کنید؟ انسان وقتی اراسته شود ، لباس نو بپوشد و خود را معطر کند قطعا از این حس آراستگی لذت خواهد برد. انتقاد به شعر وقتی آن‌شعر را الک کند اصلاح کند و بیاراید چیزی جز لذت نخواهد داشت.)

شعر در معرض تغییرات جامعه و فرهنگ قرار دارد. آیا شما تأثیرات تغییرات اجتماعی و فرهنگی را در شعر خود احساس می‌کنید؟
(بله. تمام رفتارهای به دور از شخصیت انسانی چه از طرف شخص خاص چه از طرف جامعه یا حکومت حاکم بر کشور شعر را به سمت خود میکشاند که در موضوع اجتماعی ، سیاسی یا عاشقانه به آن میتوان اشاره کرد)

شاعری که شما را الهام می‌دهد و تأثیرگذار بر شعرتان بوده است، کیست؟(اولین آن پروین اعتصامی بود که از میان اشعارش چند شعر به شدت من را به ذوق آورد. این حس و این ذوق با خواندن اشعار حافظ و سعدی و مولانا و فردوسی و نظامی به اوج خود رسید)

شما با چالش‌هایی در نوشتن شعر مواجه شده‌اید؟ اگر بله، لطفاً به آن‌ها بپردازید.
(تنها چالش حس افسردگی و اضطراب شدید بوده که کاملا ذوق شاعرانه ی من را از بین برده و در آن زمان هیچ شعری به ذهن و دست من نرسیده.)

آیا از ابزارها و تکنیک‌های خاصی در نوشتن شعر استفاده می‌کنید؟(مکان و زمان آن اهمیت ندارد.در هر مکان و زمانی که به حسی خاص و عمیق شدن در موضوعات برسم معمولا شعر میگویم)

چه نکاتی را برای شاعران جوان توصیه می‌کنید؟ (خود من شاعری با تجربه پایین و تازه کارم اما تجربه ی کمی که دارم فقط خواندن مستمر اشعار بزرگان شعر و ادبیات ایران است)

آیا شما در هنگام نوشتن شعرهای خود، خواننده‌های خاصی را در نظر می‌گیرید؟
(در اشعار عاشقانه بله. ولی در شعرهای اجتماعی هدف ، ارتباط با عام هست)

آیا در نوشتن شعر از تجربیات شخصی خود استفاده می‌کنید؟(بی شک سختی ها و چالش ها و تجربیات تلخ و شیرین زندگی ، من را کمی نسبت به خود و اطراف خود عمیق تر کرده که این عمق ، تاثیر فراوانی بر شعر میگذارد)

شاعران برای بیان احساسات و افکار خود از زبان شعر استفاده می‌کنند. آیا شما نیز این را تجربه کرده‌اید؟(شعر چیزی جز بیان احساس، افکار ، عقیده و وجود شاعر نیست.سعی اینست که احساس ، با شعر منتقل شود تا سخن های روزمره)

آیا از شعر برای بیان انتقادات اجتماعی استفاده می‌کنید؟ (رفتار های زننده و اعمال غیر انسانی و مشکلات جامعه باید در شعر جا بگیرد و نمیشود فقط به موضوع های عاشقانه پرداخت)

اگر بخواهید شعر خود را با سه کلمه توصیف کنید، این کلمات چه خواهند بود؟ (سخنِ خالصانه ی دل)

صحبت پایانی برای مخاطبان حوزه مشق: (زبان و کشور ما پس از حمله ی اعراب دچار تغییرات زیادی شد و لطف خدا حکیم ابوالقاسم فردوسی را برای ایرانیان به جهان کشاند. او در صدر شاعرانی هست که زبان فارسی را جان‌و توان داده اند. با خواندن شاهنامه و دیگر دیوان های شاعران بزرگ خود، زبان و فرهنگ خود را زنده نگه داریم تا این زبان بیش از این دچار تغییرات نشود)