کشف استعداد برتر

عشق چی بود؟ شیرینه یا تلخ! اما به نظر من از خود گذشتن و زخم‌هایی ک تا ابد بر تن باقی خواهد ماند... اما فکر میکنم غمگین ترین ملودی ها آه های پر حسرت هستش آنقدر جانسوزه که تن را به رعشه در می آورد و گلو را به بغض و چشم را به اشک.... مثل حسرت نداشتنت... اما خب میدانم هستند کسانی که عاشق میشوند،غرق میشوند در یک احساس یک طرفه، انسان هایی که سهمشان از عشق...سهمشان؟ انسان هایی که سهمی از عشق ندارند! انسان هایی که دل میدهند و دیگر دلشان برنمیگردد... آن هایی که دفتر های پر...

تو همان راز مگویی که افتاده به دامش شده ام زلفم گره ای خورده به زلفش، رامش شده ام شیرین شده شعرم از شکر قهوه ی چشمانش فال را بهانه کرده یک فنجان مهمانش شده ام «روشنا ورزشی»       از قلم تا جاودانگی... با شما! انتشارات حوزه مشق با عشق به کتاب و باور به استعدادهای این مرز و بوم فعالیت می‌کند. ما به جای ساختن کتاب‌های سطحی، به خلق آثار ماندگار و حمایت از نویسندگان و شاعران عزیزمان افتخار می‌کنیم. هر نقدی که از روی خیرخواهی و سازندگی باشد، گوش جان می‌سپاریم؛و با قدرت به مسیرمان ادامه...

‌یه تار مو چندین گل خشکیده من روحِ سرگردانِ شهرِ بی در و پیکر من بی تو در تنهایی ویرانه ای دیگر من بی تو هر شب زخم های تازه ای دارم از حرف های مردمِ بی کار و خیره سر شاید برای عشق ما ترحیم می گیرند با این مراسم ها وگل‌هایی که شد پرپر از لای دفترهای شب های غزلخوانی یک تار مو ،چندین گلِ خشکیده ی دیگر آغوشِ گرمت را کجا باید تقاضا کرد؟ وقتی اتاقم را  گرفته بوی گل در بَر آخر خیالم از تو یک قدیسه می سازد آخر مرا آخر مرا آخر مرا آخر..............‌‌...

به ابروان هلالی به لعل چون شکرت تویی که از منِ بی دل نمی‌شود خبرت به تارِ گیسوی دلدار پای پس نکشم ز عشق پر شرر و آن دو جادوی بصرت من و نگاه غریبانه و بلورِ سکوت تو و ترنم باران و چشم خیس و ترت غزل غزل چو سرودم همه فدای تو باد فدای ناز و کرشمه ، لبان پر ثمرت تو آن شراره ی عشقی شرابِ سرخ طَهور به انحنای پر از مهرِ چادر سحرت تو را بسانِ شقایق به سینه می فشُرم تو ای شبیه‌ پری،روی ماهِ چون قمرت #نرگس_صدری         از قلم...

سی ساله این خونه شبیه قبلنا نیست هرشب کنارِ عکسِ تو تنها می شینم گفتن که فردا توی پارک پشتِ خونه فرصت بهم میدن جنازتو ببینم ... از وقتی گفتن توی راهِ خونه هستی اشکِ نگاهم خونه مونو غرق کرده هرچند سنگینه برام اما میدونم جسمِ تو با سی سالِ پیشت فرق کرده وقتی که حالم از همه دنیا گرفته با دیدنِ عکست دوباره جون میگیرم وقتِ قرارمون به جای گل تو دستات باید بیام چند تیکه استخوون بگیرم حس میکنم امشب کنار من نشستی چشماتو واکن تا نگاهت رو ببینم سی ساله هرشب منفجر میشم تو‌ خونه سی ساله...