اشک روی صورتم لغزید و رفت

او همه احساسه من دزدید و رفت

تا که فهمید گرفتار شدم

او از این ابراز من ترسید و رفت

تک گلی از شوق رویاند در دلم

تک گل نازک دلم پوسید و رفت

واژه ای روی لبم جا مانده بود

او لبان سرد من بوسید و رفت

بارها گفتم نرو ابری شوم

پیک اشکان مرا نوشید و رفت

بر لباسم عطر او آمیخته بود

بالشه خیسه مرا بوئید و رفت

علیرضا رضایی

💎❤️

روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق

صفحه اصلی