اعجاز

یک قدم پای مرا در قصه هایت باز کن

با دلِ دیوانه ی‌ من تا خدا پرواز کن

پر بگیر از آشیانِ خلوت و تنهایی ات

بشکن آن قفلِ سکوت و گفتگو آغاز کن

موج، از دریای موهایم برایت تشنه است

باغِ سبزِ آرزوها را دگر اعجاز کن

من که عمری را به دنیا باختم پس لااقل

لحظه ای با من بمان و عشق را ابراز کن

باز هم با دست های بی نهایت زخمی ات

مویِ نرمِ قصه گوی سایه ها را ناز کن

رضوان مددی

💎❤️

روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق

خانه